Wegens ernstige gezondheidsproblemen hebben wij ons museum met ingang van 1 januari 2014 moeten sluiten. Ruim een maand later is Riekje Buivenga-Arends, de oprichtster van dit museum en grote drijfveer achter deze unieke particuliere verzameling, na een korte en heftige periode van een ongekend snel afnemende gezondheid op 6 februari 2014 op 64-jarige leeftijd overleden.
Zowel huis en tuin van Riekje Arends staan bol van bijzonderheden met alles wat te maken heeft met de Spoorwegen. Na de rondleiding zal u duidelijk zijn waarom dit prive-museum zoveel aandacht heeft gekregen bij de landelijke en regionale pers! Zodra we de Waterhuizerweg gepasseerd zijn, zien we de vroegere “blokwachterswoning”, met ongelooflijk veel spoorwegattributen van Riekje Buivenga-Arends.
Zij is al ruim veertig jaar bezeten van alles wat met de spoorwegen te maken heeft. Als we haar opzoeken vallen we van de ene verbazing in de andere. Het zijn niet alleen de overwegbomen, de seinpalen en het interieur van een blokwachterswoning met verschillende bedienings en beveiligingssystemen die opvallen, maar vooral de op de 41 m rails aanwezige locomotief en drie wagons. In haar knalgele NS-overal vertelt ze dat ze op haar zesde jaar al koffiemuntjes spaarde die men kon gebruiken op de stations. Haar vader had een bloemenkwekerij naast het rangeerterrein van Onnen. Mensen die daar bloemen kochten wilden wel eens met die muntjes betalen.
Blokwachterswoning
Sinds 1971 woont Riekje met haar man in de blokwachterswoning; de blokwachter bediende de seinen en de wissels. Tegenover de woning, aan de andere kant van het spoor, was een post met de bedieningstoestellen, die tot 1984 hebben gefunctioneerd. De meeste spullen heeft ze gekocht van de Nederlandse Spoorwegen. Om deze dure hobby mogelijk te maken moet ze zich nogal wat ontzeggen. “Ik neem geen vakantie, ik rook en drink niet en kleding en make-up interesseren me niet. Mijn bedoeling is om het hele bedrijf van de spoorwegen hier uit te beelden. Er is een conducteurswagon en een goederenwagon waar kolen en later bieten in vervoerd zijn. Ik heb ook een silowagon met twee bollen die tijdens het 150 jarig bestaan van de NS beschilderd zijn als de aardbol en de maan. Een keer in de veertien dagen start ik de locomotief, laat hem een uur draaien en rij een eindje vooruit en dan weer achteruit. Alles moet goed los blijven.” Op de vraag waarom zij zo”n passie heeft voor spoorwegen, antwoordt ze: “Ik wilde machinist worden, maar dat kon niet in die tijd. Ik heb alles zelf geleerd en natuurlijk heel veel gevraagd aan de spoorwegjongens. Verder heb ik me verdiept in de klassieke mechanische beveiliging van overwegen.
Op TV
Riekje Buivenga is met haar hobby zes keer op de televisie geweest, onder andere in het programma “de Stoel” van Rik Felderhof, maar ook Joop van Zijl en Jack Spijkerman zijn bij haar geweest. Aan het einde van het gesprek vertelt ze dat de collectie nog niet compleet is. “Er ontbreekt een houten kastje van een perronslagwerk voor de aankondiging van een trein.
Ook zou ik de kop van een Blauwe Engel en een Hondekop willen hebben.” Inmiddels is de collectie een gemeentelijk monument. “Mijn zoon zorgt ervoor dat het bij elkaar blijft wanneer ik er niet meer ben. Als ik dit niet verzameld had, was alles op de schroothoop beland, dus wat hier nu staat is winst,” zo stelt Riekje Buivenga laconiek vast.